‘Wij zijn superblij met Lattiz’

De voormalige Willibrorduskerk in Hooge Zwaluwe werd in 2013 aan de ‘katholieke eredienst onttrokken’, zoals dat zo mooi heet. Dieuwke Simonis en haar man zagen direct potentie in deze plek en opendener in 2015, na een flinke transformatie, restaurant Onze Kerk.

Het resultaat mag er zijn: wie de horecazaak via de imposante entree binnenstapt, komt ogen tekort. De prachtige, authentieke glas-in-loodramen en het metershoge orgel zijn ware eyecatchers en de originele biechtstoel en kapel tonen de rijke historie van het pand.

Maar niet alleen de locatie is bijzonder. Simonis: “Een deel van onze werknemers heeft een beperking, denk aan collega’s met autisme, ADHD en het downsyndroom, en een deel is gevlucht uit onveilige gebieden, zoals Eritrea. Hiermee willen we iets goeds doen voor de maatschappij, wat natuurlijk mooi past bij het gedachtegoed van de kerk.”

En ook uniek: ’s avonds eten alle gasten volgens het table d’hôte-principe. “De chef kookt voor iedereen hetzelfde driegangendiner. Sommige gerechten serveren we op plankjes die zijn gemaakt van originele houten knielbankjes uit de kerk”, vertelt Simonis enthousiast.

Bijzondere spot

Dat Onze Kerk een bijzondere spot is, is duidelijk. Dagelijks trekt het restaurant dan ook veel gasten uit het dorp en de omliggende plaatsjes én is het een trekpleister voor wandelaars en fietsers. Simonis: “Leuk, maar we hadden in het begin één probleem: gasten die een cappuccino of latte bestelden, en dat waren er erg veel, moesten door het handmatig opschuimen van de melk heel lang wachten. Het was zelfs zó erg dat upselling geen optie was. Bestelde iemand een koffie? Dan vroegen we dus niet: ‘Wilt u misschien een cappuccino?’ Zonde, want daar lieten we veel omzet liggen.”

Dat veranderde na een bezoek aan de vakbeurs Horecava in de Amsterdamse RAI. Simonis: “Voor de ingang kregen alle bezoekers een cappuccino aangeboden. Ik vroeg mij af hoe ze er zo snel zo veel met stevig melkschuim konden maken, zónder dat dat ten koste ging van de smaak. Dat bleek door Lattiz te komen.”

Gouden greep

Simonis hoefde niet lang na te denken en schafte al heel snel een Lattiz, de melkschuimmachine van zuivelbedrijf FrieslandCampina, aan.

Een gouden greep, vertelt ze nu: “Terwijl ik voorheen sommige collega’s met een beperking weghield van koffiebestellingen, kan nu iedereen met een druk op de knop een goede cappuccino of latte maken.

Daarnaast werkt de machine snel, is het verwisselen van de pakken eenvoudig en reinigt hij zichzelf. Ook fijn: de machine gaat vanzelf uit als je hem even niet gebruikt en de smaak van de melk is goed. Een paar jaar terug was de kwaliteit van melkkoffies hier soms goed, nu altijd.”

Inmiddels verkoopt Simonis vijftig tot honderd cappuccino’s en lattes per dag en dat aantal stijgt. “Dat zijn er twee keer zo veel als eerst. Daarmee hadden we de investering van de machine er al binnen een paar maanden uit én stijgt de omzet.”

Karamel en vanille

Overigens zijn het niet alleen lattes en cappuccino’s die aan populariteit winnen, benadrukt Simonis.

“Dat geldt ook voor lattes met karamel- en vanillesiroop in de winter en ijskoffie in de zomer, waarvoor we tevens de Lattiz gebruiken. Vooral onder jongeren zijn deze drankjes enorm populair.” Dan lachend: “In de Randstad zijn deze drankjes allang een hit, maar ja, wij lopen toch altijd een beetje achter de trends aan hè.”